Adını Bütün Zamanlara Kazıdım

Gönül telimi titreten yalnız sensin.
Bu gurbet akşamında
Boşluğa atılmış bir ok misali
Uykularımı bölensin.

Sensiz hiç yapamıyorum buralarda.
Adını bütün zamanlara kazımışım.
Bir vakit gaflet doluymuş her anım
Geç anlamışım.
Bir çocuk gibi göğsüne abandığım dünya
Güllerini derdiğim
Her halini sevdiğim yalan dünya.
İmdi gidiyorum bak buralardan.
Hayatın kucaklayan ferahlığıyla değil
Zebâni kâbuslarla

Ve zemheri soğuklarıyla gidiyorum
Bilinmez bir diyâra.
Dört bir yanı kin ve nefretle örülü
Cadı kazanı misâli
Bana revâ gördüğün bu sevdâdan
Hak adına haksızlığı yaşatan
Bütün insanlardan ve hele hele senden
Her şeyden de öte senden
Nefret ediyorum.