Sen gittin, sol yanım boş… yaralı…
Sesini sürsem yaralarıma ilaç;
adını ansam cennet…
bir kırıntı ki sorma! .. kalp parça parça; sanki camdan… silik, bölük pörçük anılar… sol yanım boş…
bir ses kulaklarımda çığlık çığlığa, acıdan kısılmış…
yağan korlar süzülüyor yanaklarımdan… yağmur nafile, nafile fırtınalar… boş… anlamsız…
artık güneş neyi aydınlatabilir ki, cürümünden başka…
söyle! .. yetebilir mi karanlığıma… bir tek sesini sürsem yaralarıma ilaç…
nice kelimeler ziyan artık… sadece söylenebilecek, anlamlı, emek edilebilecek o kadar az kelime kaldı ki… gidilecekse yolun sonu cennet; denir ki: sensiz sürgün… anladım… yalnızca adını ansam cennet…
06 11 2008
Tayfun KaradenizKayıt Tarihi : 30.1.2009 20:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!