Zamanımın zembereğin de
sıkıntı var sanıyorum
durdu zaman, sen gidince...
Ufka daldı gözüm
hayaline kandı,
her zaman seni, gördüğüm yerde!
Efsunlanmış gibiydi düşlerim,
başka bir avuç içindeydi ellerin...
Sonbaharın rengini aldı yüzüm,
Beden, kaldırmıyormuş meğer
bu kadar hüzün...
Geçer zamanla
durulur,
İhanetin bedeli elbette
mahkeme_i Kübra da sorulur!
Aşk sandığım mabet
ilk artçı da yıkılır.
İşte o an!
İsyan etmek yerine,
münasip bir zaman diliyorum,
Bana yaşattığını, yaşatmak için
Tanrı'dan.
Kayıt Tarihi : 24.9.2022 00:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Kayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/24/adini-anmadan-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!