Ben seninle attım ilk adımlarımı aşka
Aşkın adressizliğine yürüdüm
Yürüdüm ve yürümeliydim Hallac misali
Sen ise çekip gittin hayatımdan
düşlerimde bile uzağımdasın.
Kanattın sonunda
Hiç büyümemiş çocuk yüreğimi.
Kavuşmaları sonsuza erteledim…
Ben ise bir türlü alamadım
Seni benden.
Seni hep bir açık yara olarak taşıyorum içimde.
Çünkü Yüzünde yaşattığım bir hayattı benim.
Sensizlik bana en pahalıya mal olan
Yaşantımdır benim.
Hep gülen yüzünle oturuyorsun
Kelimelerimin içinde
Yanımda olmasan da hep bana bak
Güzel gözlerinle
Hayat neden bu kadar tuhaf
Hep bekleyecek miyim?
Hep bekleyenin mi olacağım?
Hep böyle çoğalacak mısın gözlerimde?
Ben kitabı hep baştan yazıyorum
Sen olmayınca içinde
Bir daha bir daha yazıyorum
Sabırdır her dem hasretimin yanı başındaki dost.
Ne vaad edilecek bir geleceğim
Ne de seni dilenecek bir yüzüm var
bana kalan sadece adını adıma yazışın...
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 20:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!