Adındır Yangınım Şiiri - Mehmed Aksu

Mevsimi kışa çevirirken çölde yangınım,
Uluyan çakala dönüşmekte zaman.
.Hazanım, hüzünüm, yarım kalırken türküm.
Aşkındır acına merhem olanım
Meyilim sevdana yelkovan gibi,
Mabettir kalbim; derdin sahibi.
Ebedi aşkınla yanar iken ben.
Diyemem ki hasretin yaralar beni.

Maşuğum, aşkında eriyen benim.
Ulu bir aşkta savrulan benim.
Sabrımı yokluğunla tesbih ederken
Tesbih olan da, çeken de benim.
Acımdır tutuşturan çölde yangını.
Feryadım; gözyaşımdır yağmura dönen.
Adındır yangınımı yakan; söndüren.