Söyleyeceğim onca güzel sözü
Gün yüzü görmeden daha
Astım bugün dilimin ucunda
Sanma topraga ,
Kalbime gömdüm seni .
Sensiz yavan gün
Zor oluyor akşam
Tat' ı gitti tuzu kaçtı gönlümün
Sen yüregimin neşesi
Sen evimin koruyucu bekçisi
Sen Inatcılarin inatçıcı
Sen kıskançların en güzeli
Sevgisi boyundan büyük
Bakışları cennet bahçem
Küçük patim "Çöreğimm"
Günaydınım
Gün aymadı yüreğimde sensiz bu sabah
Gerçeğin ta kendisi " Ölüm "
ölümü bile unutur insan da
, insan insana senin olmadığın kadar
nan(kör).!!
......
24 HAZİRAN saat 18; 40 da 9 yaşındaki küçük patim evimizin neşe kaynağı köpek demeye dilim varmaz küçük oğlum " Çörek "
kaybettim ..
:((( ;(((
İcımde ki koca boşluğun tatifi yok
Biliyorum ki o ölmeden önce çok gönül kazandı çok seveni oldu çok ..
Sevgi dolu bir kalbi vardı
Ne mutlu ona ne mutlu bana ne mutlu bize
İyi ki hayatıma hayatımıza girdi
En guzel yıllarım en güzel anılaŕım onunla
Kimileri şımarıklık der belki ,
onca insan ölüyor hastalıkla , kazayla ,
genç yaşlı deyip gönül kin/iyle
adam sendeci , bıyık altı gülenlerde olabilir yargilayanlarda
Olsun .
Sizin de hayatınıza gökkuşağı gibi giren can dostunuz olsa anlardınız
Bir tek hayvan severler anlar yuregimde ki can sızıyı :((
gözlerimdeki yaşı
..Canan Eren
25 Haziran 2020/ Erdek Narlı
Kayıt Tarihi : 25.6.2020 10:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayvan ve insan Iki can :(( Ama esas insandır nankör olan
