Yüzde otuzu çocukmuş,
Irak Savaşı’ nda ölenlerin…
Yüzde otuzu kadın…
Ahh ulan ölüm!
Savaş olsun artık senin adın…
Silahtan önemsiz bir figür olsanız da
Savaş istatistikleriyle
Tarihe geçtiniz çocuklar
Ve cennet ayaklarına serilen kadınlar,
Savaştaki değeriniz,
Sadece “Bir” sayısı kadar…
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 15:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/10/adin-savas-olsun-olum.jpg)
Ölüm empati kurabileceğimiz bir şey değildir. Parmağımız kesildi, düştük dizimiz kanadı. Öyleyse biri bıçaklandığında az çok kestirebiliriz acısını.
Gururu incinen birini anlarız. Aşık birini. Biz de aldık bu yaralardan.
Fakat hiç ölmedik. Ölen birinin yerine ne kadar istesek de koyamayız kendimizi. Bulanık bir hayali zorlarız belki.
Biz ölümü geride kalanlardan biliriz. Biz de geride kaldık çünkü. Geride kalanın acısıyla özdeşleşir kendi acımız.
Demek istiyorum ki sadece bir haber olmaktan çıkarılmadıkça ölüm, ölenlerin ölmeden hemen önce, kalanların geride kaldıktan sonra yaşadıkları keder bize onların gözlerinden ve sözlerinden verilmedikçe sayı değeri taşımaya devam edecekler. Zihnimiz istatistiksel işlemi yapıp geçecek.
Bizi duygusal açıdan uyaracak fotoğraflara, anlatımlara, tanıklıklara ihtiyacımız var.
Medya ne kadar yapıyor bunu?
Şairler ne kadar yapıyor?
Yazarlar ne kadar yapıyor?
Ve biz ne kadar bakıyoruz.
Gariplik bulmalı hiç değilse birileri...
Sansasyonel temalar kadar, birilerine gönderme şiirler kadar okuyucu bulmalı hiç değilse savaşı ölümü ; insanı anlatan şiirler de...
'İnsan' yüreğine sevgiyle
Aynur Özbek Uluç
TÜM YORUMLAR (3)