kara toprak;
senin,
ellerin yoktu,
içinde olanı verirdin....
senin,
ağızın yoktu,
üstüne düşeni yerdin...
lamın cimin yoktu...
bu yüzden,
sana,
kara toprak denirdi...
verdiğine de...
yediğine de
hep benim derdin..
hiç temennan yoktu,
adın,
namınla giderdi...!
Fikret Turhan-Yalova,
01.08.2014
Kayıt Tarihi : 1.8.2014 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!