Adın gelende Şiiri - Sevinc Arzulu

Sənin adın gələndə,
Inan, tir-tir əsirəm.
Bu həsrətə,möhnətə
Niyə belə əsirəm.

Ürəyimin atəşi
Tək özümü yandırır.
Səhranın al günəşi,
Od-közümü yandırır.

Alışdıqca bu ocaq
Tüstüsü göz çıxarır,
Görənlər nədən ancaq,
Alovdan söz çıxarır?

Qarşıdakı cığırlar,
Geriyə yol qoymayır.
Hey üstünə çıxırlar,
Bir gizlin kol qoymayır.

Neynəyim ki bu mənəm,
Həm alışan, həm sönən.
Gəl ay mənim bir dənəm,
Gəl ay əhdindən dönən...