Her nazarın bir ok olup, saplanırken bağrıma
İnsaf et; insan ecel şerbetini, bir kere içer
Yaram yârim olmuşken, bana tabibi lokman sorma
Gün olur devran döner, bu onulmaz yaram da geçer
Sanma ki; hep beyhude, kalacak bu söz
An gelir, bu delişmen gönlüme de, sözüm geçer
Hep Kapı eşiğine, el pençe, bekleyecek değil ya bu geda
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta