Adın Dilimin Tövbesi

Gecelerim gündüze teslim olduğunda,
Yollarım ışığın kollarına uzandığında,
Kapımı her gece mutluluk çaldığında,
Gelme… git sevgili,
Seni seven yanlarımı rüzgâra savurdum ben.

Uykularım düşlere karıştığında,
Duvarlar sırlarımı sessizce sakladığında,
Bir mesajına aylarca ağlamadığımda,
Adını anıp gözlerim dolmadığında,
Gelme… git sevgili,
Seni seven kalbimi karanlığa gömdüm ben.

Azrail’e adımlarımı denk düşürdüğümde,
Ellerinin sıcaklığını aramadığımda,
Yarım gecelerim tamamlandığında,
Yaşamak yeniden anlam bulduğunda,
Şarkılarını başa sarıp kendimi zehirlemediğimde,
Ve çöpleri çöp kutusuna koymayı öğrendiğimde,
Gelme… git sevgili,
Adını dilimin ucundan söküp attım ben.
Adın dilimin tövbesi oldu yar.
10.08.2025 16:48