İnsan; arşı, yer yüzünü, her şeyi adımlar.
Yolcu yolunda gerek, bu yolu biliyorum.
Gece ve gündüz, hep birlikte yürür adımlar,
Beni takip eden, tek bir gölge görüyorum..
Sokak ortasındayım, uzakta yıldırımlar,
İki topuk, tıngırdıyor kaldırımda, kavgam,
Öbek öbek, birikiyor izimde lambalar.
Kendimi gecenin aksin de seyrediyorum..
Bir nefeslik hal almış, tasada zımbırtılar,
Kendimi, yaşamın ucunda hissediyorum,
Bu, kaçıncı kayboluşum, zıt gittiğim yollar,
Delhizden bir el çekiyor zannediyorum..
Derbeder olur adam, benden önde adımlar,
Kısalır hayatımız, ne diye korkuyorum?
Adam, emin yolları, bin bir türlü adımlar,
Yolcu yolunda gerek, bu yolu diliyorum...
Kasım 1996
Erkan ArslanKayıt Tarihi : 24.7.2015 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/24/adimlar-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!