Adımıza Yakılan Mumlar Şiiri - Neptün Bardo

İsa'nın adına yakılan onca mum gibi
sönüp gitti gençliğimiz de
her birimizin vardır bir ihaneti
ihanete can verenlerin bile

onca soru ve karmaşa
allak bullak etti bir nesli
kurudu sulak çayırlar iyice
bu hayat kederden hallice

derimiz soyula soyula
gece karanlık çöke çöke
sökün eden bulutlar gibi
çığlıklara hapsolduk biz de

yerde onlarca kafatası
ve hepsi de tıpatıp aynı
birer birer çarptıkça hepsine
ben de onlardan birine dönüşüyorum

onlar gibi iyi kalpli, kötü niyetli, ırz düşmanı
yeri geldiğinde insan düşmanı
genç yaşında bir başına

aslında hepsini barındırıyoruz içimizde
ne yıldızlar gösterebilir bunu ne de doğduğun gece
insanoğlunun içten içe buruk yalnızlığını
ya da etrafı bi dolu insanla geçen
düşünmeye fırsatı kalmayanların
kendini en iyisine layık görüşünü bile