Adımı Anacaksın Şiiri - Yunus Öndoğan

Bir gün benim kadrimi anlayacaksın.
Pişman olup kor gibi yanacaksın.
Her ah çekişinde adımı anacaksın.
Suya hasret dallar gibi kuruyacaksın.

Sana da kalmaz bu yalan dünya.
Sende bir gül gibi solacaksın.
Bel bağladığın gençliğin var ya.
Elbet bir gün ihtiyar olacaksın.

Her iç çekişinde düşeceğim aklına.
Yaralı bir kuş gibi çırpınacaksın.
Fikrin, hayalin dönecek şaşkına.
Her yerde adımı haykıracaksın.

Gece gündüz rüyalarına gireceğim.
Sana güller, çiçekler getireceğim.
Uyandığında hasret ile inleyeceksin.
Benim sevdiğim türküleri dinleyeceksin.

Benim baktığım yerlere bakacaksın.
Bir kar suyu gibi eriyip akacaksın.
Hatıraların ateşinde ah çekip yanacaksın.
Bilinmez yollara girip kaybolacaksın.

Kendine sorular sorup duracaksın.
İç çekerek dizlerine vuracaksın.
Her yerde soluğumu duyacaksın.
Eski resimlerime bakıp kahrolacaksın.

Sana yazdığım şiirlerimi okuyacaksın.
Adımı halılara, kilimlere dokuyacaksın.
Gözlerinden kanlı yaş akıtacaksın.
Benim hatırama türküler okuyacaksın.

Gelip oturacaksın mezarımın başına.
Karalar çekeceksin gözlerine, kaşına.
Sarılınca soğuk mezar taşıma.
Ruhuma fatihalar, yasinler okuyacaksın.