Ruzgar pes ederken saçları çıktı ortaya
Geri döndü büyük dalgalar
Gülümserken,
Köy kızları çakıl taşlarını fırlatıp uzaklara
Koştular etekleri mavi,etekleri tan rengi koştular
Sabahın kuş sesleri ama sabahın
Ruyalarına indiler
Ve
Merhaba dediğinde sevgilim
Yalın ayak koştu dikenlikte çocuklar
Çırılçıplak, dağlara çıktılar
Sevdiler ve özlediler gülüşmeyi
Hiç hasret kalmayacakları çiçekleri özleyeceklerini anlamadıkları an gibi bir an
Nefesini alıyordu bizler sınıfına saygısından
Dokunaklı bir keman taksimi sevgilim
Nefesini veriyordu
Yüzyıllar dökülüyordu dudaklarından
Sevgilim…
Her baktığında bana
Köy kızları,etekleri ve dalgalar
Çocuklar bilmeyen soracak olan çocuklar
Sevgilim her dokunduğunda
Bir ince saz
Attığım her yalnız adıma sövüyor
Yüzyılları döküyor
Yanı başımda duyduğum her adım sesi.
Kayıt Tarihi : 5.11.2006 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanımdayken ve yanımda yürüken ve yanımda gülerken,bakarken,nefes alıp verirken ya da neyse...

TÜM YORUMLAR (1)