Adım Neydi Benim Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Kelimeler buz tutuyor dudaklarımda
Içimde gardını almış bir savaşcı
Ne yana baksam senler saçılmış
Ben ise kayıp yitirilmişim

Gülüşlerim palyaçonun dudaklarında asılı kalmış
Umudum ise kapının girişine mıhlanmış
Dona çekmiş hayallerim
Ayaza vurmuş en üryan düşüncelerim

Yine memelerinden avu içiriyor hayat bana
Yine dibini buluyorum sensizliğin
Stabil hayatın sıradanlığında
Umutlarım hayat mücadelesi veriyor

Kozasına sığmayan kelebek gibiyim
Az sonra kozasını kırıp dışarı çıkacağı için heyecanlı
Ama sonunu düşününce kararsız
Giz perdeleri göz katranıma çekilmiş
Başımda allı morlu yeşil li yemeni siyahi

Karadan da kara gece
Ve lacivert tüm kimliksizligim
Acının son soluğu hüznün ise can damarıyım
Solumda atmaya çalışan kalp neye yarıyor
Ellerim yokluğunun orucunda
Dilimde dua seansları
Ve beynim adını düşürme çabasında dudaklarımdan

Merak ediyorum üç harf bir insanı nasıl bu kadar kanatır
Filistin akısında can veren beden benimkisi
Oysa gamzelerimde at koşturan gülüşlerin tek sahibiydin
Sahi gülüşlerimi kim çaldı
Kim bağladı özgürlüğe açtığım saçlarımı kim dik di yüreğime acının heykelini

Nesnesiz ve yüklemsizim tıpkı
Adsız olduğum gibi
Sahi unuttum adım neydi benim