ADIM ATALIM
İnsanlarda ar namus kalmamış
Ailesi iyidir belki
Hayat bazen öyle ucuz ki
Spot mağazaymış sanki
Kimi serseri kimileri dalkavuk
Dünyaya niye gelmişler bilmem ki
Merhaba diyerek çıkar umanlar
Dalkavukluk yapıp kula kul olanlar
Genç kızlarımıza tuzaklar kuranlar
Hayatı insanlara sille gibi vuranlar
Kendilerini bulunmaz pırlanta sananlar,
İpten kopmuş it gibi sokakta dolaşırlar.
Mucize olsada, derin uykudan uyansalar
Anne, baba, kardeşe, olmamalı zararlar,
Güzel dedim hayata, Baktım herkese sevgiyle
Ölüm bize yaklaştı Adım atalım besmeleyle
Gelin bu halimize birlikte ağlaşalım.
Tövbeden rahmet alıp’ ta, Muhabbetle kaynaşalım.
10.03.2009
Necati ÜLKER AND Sitesi SİNCAN-ANKARA
Kayıt Tarihi : 7.2.2010 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Ülker](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/07/adim-atalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!