Bir adım attım,
ne uzağa ne yakına
tam olduğum yerin içine.
Sustuğum cümleleri
kendi kendime söyledim bu kez,
kırılmadan, kaçmadan.
Her adımda
bir gölge çekildi üzerimden,
her nefeste
bir bağ çözüldü boğazımdan.
Meğer ne çok yormuşum kendimi
başkalarının “olman gerek” dediği ben olmakla.
Ve ne çok susmuşum
sırf kimse üzülmesin diye.
Şimdi
hiçbir şeyi ispat etmeyen,
ama içimi serinleten bir gülüş taşıyorum yüzümde.
Bir adım daha atıyorum,
herkesin uzağına
ama kendime biraz daha yakın.
Ve anlıyorum ki
özgürlük
bazen bir yola çıkmak değil,
yolun seni götürdüğü yerden dönmekmiş.
Bir adım daha atıyorum,
herkesin uzağına
ama kendime,
ilk defa bu kadar yakın.
Bir adım daha atıyorum,
herkesin uzağına
ama kendime,
ilk defa bu kadar yakın.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 18:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!