Bir şehir düşün, yalnızlığın kıyısında,
Her sokak bir hüzün, her köşe bir sır.
Gecenin koynunda kaybolmuş lambalar,
Işıkları titrer, rüzgârla savrulur.
Bir kadın geçer, sessiz, solgun,
Gözlerinde bir ömrün yorgunluğu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta