Adı yok Şiiri - Mehmet Butaku

adı yok bu sevgi sefaretinin bir engame kuşağında
adsız ruhsuz tatsız ve zemheri bir kayboluşun adı yok
ne morlar mor gibi durur ne çiçekler çiçek gibi kokar
sen öylesine işledinki iç dünyama adı olanın da adı yok oluyor

herşey tersinden başlayıp arap saçına döner eksenim etrafında
ne sevgi,ne aşk ne hasret dayanır bu bataklığa
herşey kendiliginden kayboluverir alaca karanlıktaa
adı yok gecenin sensiz olsada bu mekanlar adsız kara ve bahtsız

sen adını koyamadığım sen gönlüne söz geçiremedigim
oysa ben senin varlığınla nefes alan seni sende yaşayan
her umutsuz anımda adınla umutlanan yeşeren
boynu aşk çeşmesinde kurumuş biçare adsız