Onun da
Bir hikayesi vardı,
Herkesin olduğu gibi,,
On beşinde evlendi,
On altısında gebeydi,
Çocuk yaşta anne olmak
Onun Kaderiydi,,
İki gün sonra
Bebeğini kaybetti,
Bedeni çocuk,
Ruhu çocuk,
Ağlıyordu gözleri,,
ağlıyordu..
İçine gömdü,
Acısını,
Çocuklarında buldu,
Tesellisini
Yaşayamadıklarını,,
Kırkında aşkı ile tanıştı,
Amansız hastalık,
Onu da elinden aldı,,
Susuyordu dilleri,,
susuyordu..
Şimdi üç çoçuğu ile,
Umudunu yarınlara taşıyor..
Onun adı sevda,
İstanbul da,
Varoşlarda yaşıyor…
10/01/2008
Tayfun Bulut
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 09:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşıtları bisiklete binerken, evcilik oynarken, o evinin emekçisi çocuklarının bekçisiydi...
Kadın olmak istedim…
Ama…yok …beceremedim…
Çünkü!
Göbek bağım …
İsimsiz kesilmiş benim…bana dizelerimi hatırlattınız tayfun...bir kadını böyle içten mısralar döktüğünüz için teşekkürler
TÜM YORUMLAR (2)