Adı Yok Şiiri - Oya Erzurumlu

Bir yan da yaşım vardı
Bir yanda kocaman bir yüreğim
Yaşım yüreğimden eksik
Yüreğim yaşımdan fazlaydı hep
Hangisi ne istedi hep bildim
Bildim de her şeyi çözmüş aklım
İkisine de
Dur dedi
Yaşıma verdi veriştirdi
Yüreğime sen gerçek değilsin dedi
Yaşım utandı
Yüreğimin boynu hep bükük kaldı
Herkes konuştu
Herkes sustu
Herkes çekinmedi
Herkes utandı
Yaşım yorgundu
Yaşadıklarım ağır
Yüreğim?
O hep aldığı yaralarda
Kırıklarını kenara almakla meşgul
Yeni kırıklara yer açmalı tabi
Kadın' ın kırılacakları bitmez ki
Kırıkları bitsin...
Ne varsa hayatta ona dair
Omuzlarında ağır yük
Doğumundaki koca yalnızlıkta başlar
İlk bakılan cinsiyettir ya hani
Hani o an buruşur erkeğin yüzü
Başlatır hapis hayatını
Ey cahil sen de bir kadın bedeninde yaratılmadın mı?
Hiç mi akıl edemezsin nedenini?
Nedir sende ki bu aşağılık hadsizlik?
Kimsin sen?
Sen erkek doğdun da
Adam oldun mu? Kadınına da
Kadınlık beklersin..
Baba olabildin mi kızına da
Evlatlık beklersin...
Abi olabildin mi kız kardeşine de
Kardeşlik beklersin
Gözlerin ayak ucuna değdi mi de sadakat beklersin?
Hadi anlat kadın şimdi
Saçının yaş almış beyazını
Yüreğinin eksik kalmış dokunuşunu
Anlat kadın derdinin kuruttuğu
Göz pınarını
Varken nasıl yok sayıldığını
Bir salkım üzüm değil
Üzüm tanesinden duyacağın
Çok görülmüş mutluluğunun
Mutsuzlukla nasıl taçlandırıldığını anlat
Koca yüreğinden çıkarıp, sevgiyi verdiğin adamların
Kahpeliğini anlat...
Bak seni diline dolayıp
Utanmadan sahte duygularıyla
Şiirler romanlar bile yazılıyor
Anlat anlat ki sessizliğe bürünsün diller,
Kırılsın sahteliği yazan kalemler
Soğuktan buz kesmiş, boş kalmış avuçların
Yüreğinin sıcağı ısıtsın sadece....
~oya erzurumlu~