Adı Yok Şiiri - Lokman Polat

Bilirim Zamanın bana yetmez..
Çocukça bir şey işte, beni düşündüğünü düşünmek...
Adı yok bazı acıların...
Dizlerim gibi acımıyor yüreğim, yoluna düştüğümden buyana.
Bilirim duymazsın beni...
Hiç bir ses benim ki kadar sedasız değildir sana.
Adı yok bilirim...
Merhabalar elvedalar kadar hiç uzun olmadı...
Sahi adım neydi? varlığım yok bilirsin...
Sen varsın bilirim...
Kirpiklerimi bir birinden ayıran gözlerin,
İçimde yaktığın ateş ve aydınlığı karartan sessizliğin...
Sen varsın bilirim...
Senden başka kimseye söyleyemediğim...
Adı yok bilirim...
Benim sende ki kocaman hiçliğimin,
Sahi adım neydi? Sendeki adım?
Adı yok bilirim...