Bir tende, bir yürekte kenetlendi
Giz, gizem aşkı.
Usulca soluklandı oysa,
yürekte kin.
aşkı, nefretle yıkadı.
umut kalmayınca tende,
yüreğinden süzüldü ruhu
aktı toprağa.
Canan yoktu, Can da kalmadı
bir mavi buluttu,
yıkayıp, yudukları
koyun koyuna koydukları,
Can ile canandı.
Ferda - Ekim 2013.
Ferda KalkanKayıt Tarihi : 20.10.2013 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öyle bir gel-git anı...
![Ferda Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/20/adi-yok-130.jpg)
İnsan duygusal bir dünyadan habersiz olsa, insan değil ağaç, taş olurdu...
Buluşan eller, buluşan göz, 'ya hep, ya hiçtir' insanın yüreğindeki son söz...
Küçük beyaz bir eli tutmak, küçük serçe kuşun hızlı hızlı kalp çarpıntısına tanık olmak, kadife bir tenin tomurcuk güller gibi kokusuna tutkun yaşamak ne güzel Tanrım... Bir başka boyutunda sevginin karşılık bulamamak, sevgi yerine benliğimizi cenderelerde işkencede bulmaksa başka sorun..Kutluyorum..++
TÜM YORUMLAR (14)