Adını Yaşar koymuşlar..yaşıtımdı,arkadaştan öte dostumdu..
Yaşamak için emekli oldu..
Şeker hastası idi... tatlıya yan bakardı..
Gülünce,gözlerinden neş'e saçardı...
Dost kapısını, her dem çalardı.
Adı Yaşardı...dert ortağımdı..arkadaşımdı..
Geçenlerde doyasıya sohbet ettik...
Çok severdi kabak çekirdeğini koca bir tabak yedik...
Hafta'ya mangal yakmaya sözleştik........
Ansızın hastanede ayrıldı yerin..
Sayamadım..kaç ünite kanı yedi hasta bedenin.......
Kabak çekirdeği.. istemiştin...getirdim.
Yiyemedin....
Dostun acısına...yandı yüreğim....
En zor günlerimde destek olmuştun....
Ansızın arayıp hatır sormuştun....
Dostluğun bal idi.......mal'a doymuştun....
Adın Yaşardı...yaşayamadın....
Ne işin var..o mezarda... anlayamadım.......
Adı Yaşardı..arkadaşımdı...dostumdu...doyamadım....doyamadımm....
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 13:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (13)