Adı Yarın Şiiri - Nilgün Toptancı

Bildiğim şeyler korkutmuyor artık beni
Dünden şu andan
soluduğum havadan
Korkmuyorum bir kaç dakika öncesinden
Gelip geçmeyen mevsimlerden
Vurup kaçan insanlardan
Dost sıfatlılardan
Korkmuyorum
Yemeyipte canımın çektiği
Giymeyipte içimin eridiği
Hiçbir 'şey'e gıpta etmiyorum
Ve yiyip içebilen
Giyinebilen o insanlardan
Yine söylüyorum; korkmuyorum..!

Şimdi tek telaşem var
Adı yarın
Uyandığım sabah
Yaşayacağım gün
Ve gelicek mevsimler
Şimdi tek sıkıntım var
Adı yarın..

Belki tutmayacak artık kolum
Tunel sendromlar içinde kıvranacağım
İşe yaramazlığımla büsbütün
Savrulacağım..

Yarın belki bir eşim olmayacak
Ve ben layık bir gelin olamayacağım
Yıllardır layık olamadığım gibi
Layık bir evlat olamayacağım
Tek varlığım,anneme..

Öyle yalnızım ki
Öyle kaybolmuşum ki
Sanıyorlar ki keyf-i meşkale
Yok anam babam
Yok babam..!
Var(ol) anam..

Bildiğiniz gibi değil
Bu yaşamak sancısı
hani üflesen
düşeceğim
Öylesine bir sızı
Şimdi bir derdim var
Büyük..
Ki adı yarın.
Şimdi tek çarem var,çaresiz.
Ki adı yaşansın yarın
yaşanabiliyor ise.
Yaşansın ki bitsin çilem
Dinsin sızım..