Adı Silinmiş! .. Şiiri - Salim Çelebi

Her günün
bir başka dünü vardı
yok satıyordu zaman.
Şu, kat kat kayalardan oluşan dağ;
şu, yağmur taklidi çiğle ıslanan
engerek otu, baldırı kara;
şu, iyi kötü yeşerebilmiş alıç
ve “şu” denmeyi bekleyen,
yeni yeni emekleyen
kırlangıç
tanıdık tanıdık bakıyor bize!
Dillendiremedikleri
bir şey var dillerinin ucunda sanki,
“ Ne ki?” diye düşünüyorum.
Deveye hendek atlatmaktan
daha zor “ha gayret” demek ayaklarıma.
Nihayet görünüyor Çorum.

Sıra dışı her şey!..
Kalkmış şaha
Hiyeroglif haykırıyor
“Bin Tanrılı Kent”
Hattuşa.
Dili döndüğünce,
kazımış kil tablete Murşil
Tanrıya yakarısını
3500 yıl önce:
“...herkes ölürse
kurban sunamaz size hiç kimse...”
Biraz rüşvet biraz da tehdit.
Kolay mı?
Kral dâhil
heba edilmiş vebaya koskoca Hitit!
“Unutturma,
her an
kaplumbağa ve tavşan
masalını anımsat bana.
Sakinleşen aklım dinlendirir kalbimi
ki dostlarım olur
aşkın körlüğünden koruyan beni.”

Aşk ve dostlar.
Dün vardı,
bugün de var
ve sonsuza dek var olacaklar.
Aşk ve dostlar.
Buluncaya dek
hep aranacaklar.

Çekingen,
eğile büküle akıyor İris.
Su taşıyor,
sır taşıyor,
onlarca asır taşıyor;
yaşıyor yeşil yeşil.
Kazova
doyamıyor yağmura
ağlatıyor İrisi.
Sicim gibi gözyaşları:
Gök kubbenin dökebildiği
damlaların en dirisi!
Sunduklarıyla
büyüleniyorum.
Beş bin yıl daha yaşlandırıyor beni:
Tokat, Amasya ve Çorum.

Adım başı uygarlık:
Hititler, Selçuklular, Osmanlılar
ve 10’lar
ve onlarca tarih
çöreklenmiş doğanın koynuna
yan yana uyuyorlar.
Ne aşklar yaşandı kim bilir; savaşa sebep!
Ne kılıçlar kuşandı askerler; kınları sedef!
Ne kıllı göğüsler gerildi; tanklara hedef!
Yan yatmış Almus barajı: Urganterium...
Değişmiş adı
yeni bir hıdrellez’e
hazırlanıyor Kızıldere.
Utanıyorum!
Bir yanda ayağa kaldırılıyor geçmiş;
unutturulmak isteniyor bir yanda:
Adı silinmiş!