Adı Sen Olsun Şiiri - Gözde Hatiboğlu

İletişimsizlikten çıkmış ve dilini unutmuş insanlar olduk.
Söylediklerimiz aynı belki ama anlamıyor kimse kimseyi.
Üç beş satır ifadeye yeter oldu hissedilenleri.
Duygu neydi?
İçimizde bir yer var hani sol yanımızda,
Hayata tutunduran bir yer de, sadece organ oldu.

Kalp sesi, göz sezişi, dil sürçmesi..
Aşka dair kırıntıları toplamaya kalkacağız nerdeyse atılan çöplüklerde.
İz sürüşlerimiz gecelerde,
Kokunun, şarkının, belki kadehin en dibinde, yok oldu.

Sen sevgilim,
Dışında kal manzara böyleyse baktığın yerde.
Gördüğün gönül gözünse içine gir, sevda yarat benimle.
Önce iletişelim ama seninle,
Kendi dilimizi yaratalım sözcüklerimizle.
Dizeye sığmasın, nesir olsun,
Nesire sığmasın, resim olsun,
Hayatı aşka, aşkı yaratıcılığa kattığımda;
Adı sen olsun..

(29.nisan.2006)