Karanlık bahçelerde bütün çiçekleri kokladım.
Papatya sen, gül sen, menekşe Sen.
Leyla kim imiş, Aslı da neymiş?
İncilere gülümseyen var; adı Sen.
En aşağıda nice isimsiz rab tanıdım.
Yer, gök, su ve toprağı kendi zanneden.
Ne firavun, ne Nemrut ne de Karun.
Bütün hazinelerin sahibi var; adı Sen.
Aramızda senden geçmiş arifler var.
Gözü yaşlı denizlerde dümen kırmış.
Sorsan Yunus bilir, Ahmed bilir, Galip bilir.
Senden de ötede sen var; adı Sen.
Atalar âşkârâ yaşamayı göze aldılar.
Ney'e işlenen duygularla meydan okudular.
Hani Süleyman? Nerede Sezar?
Layemutların yaşayan piri var; adı Sen.
Kayıt Tarihi : 4.9.2019 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mânâ arayınca civan, Yorum katılmış yoldaşı
Aşkları yapınca vatan Âşık olmuş vatandaşı.
Seven arayınca civan, Sevilen dolmuş yoldaşı
Meşkleri yapmışlar vatan Dil'ler olmuş vatandaşı.
Edebiyat insan aklının ebediyet ve huzur ülkesidir...
Bu zaman yapraklarında beraber olmaktan gurur duyduk efendim
Tebrik ederim, başarılar dilerim sayın Musap SANSARKAN bey
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)