Adı Sen Şiiri - Savaş Barha

Mana aleminden dünya alemine
sürgün edilmişlerin en biçaresi olan ben,
cennetvari meltemlerin estiği düşlerimde
yine senle yapayalnız kalakaldım Ay Işığım.

Yine baş başayız.
Yine biz bize kaldık.

Dostlar öldü.
Arkadaşlar öldü.
Tebessümler öldü.

Motorlar bozuldu.
Mavilikler karardı.
Güzel günler yok artık.

Güzele dair ne varsa
birer birer solup öldü.

Son treni kaçırmış gibi
zamana yenik düştük.

Herkes, her şey
anlamını yitirdi.

Bir ben kaldım
birde bendeki hayalin.

Hayalinle uyuyor
hayalinle uyanıyorum.

Milyonca kurşuna
göğüs germiş gibiyim.

Her yerim
sızım sızım sızlıyor.

Kaçış yerim kalmadı.
Tek sığınağım anılarım.

Anılar dehlizinde yürüyorum.
Her yanım sen, her düşüm sen.

Çiçek açıyor adı sen.
Güneş doğuyor adı sen.
Yağmur yağıyor adı sen.
Çocuklar gülüyor adı sen.

İnsanca yaşamanın adı sen.
Deli divane koşmanın adı sen.
Pencerede beklemenin adı sen.

Güzün adı sen, ilkbaharın adı sen.
Sevdalar ağaçlara kazınıyor adı sen.
Genç kızların yanakları kızarıyor adı sen.
Annelerin memeleri süt doluyor adı sen.

Gecenin adı sen, gündüzün adı sen.
Evvelin de adı sen, ahirin de adı sen.

Her şey sen, sen, sen, sen, sen, sen.
Perişan bir haldeyim, keşke bir bilsen.

Geçecek gibi değil bu yalnızlık.
Bir ateş yanmalı içimin kıyısında.
İçimin kıyısına yerleşmeliyim artık.

Aynı anda aynı sözleri söyleyen biz,
her gece aynı duada buluşmalıyız artık.

Bitmiyor bu gudubet ömür.
Ölene dek yaşamaya esirim..

Ellerim boş.
Yamacın boş.
Yanı başım boş.
Yastığının yanı boş.

Boşluklar içine
saplanıp kalmışız.

Nefes almanın amacı ne?
Yaşamak buysa ölüm ne?

Unutmadım,
yasaklıydı ölümün adı.

Yasaklı kelimeleri azat ettim, ölmeliyim.
Ölüp seni yeniden sonsuza dek görmeliyim.

Yokluğunda
sensiz günlerin
ruhumu çiğnediği gibi
yasakları çiğnedim, affet.