Bir çocukluk ülküsüydü vakit, günlerden ilk aşktı
En saf duygularla harcandı günler, sevdalar saftı
Adı Şefika’ydı, kara gözlü bir kızdı, soyadını bilmem
Say ki bir ay parçasıydı, ben iki çekirdek, bir dirhem
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.