Adı Saklı Kuğu'ya Şiirler- 2 -

Her şeyin olduğu gibi
aşkında bir sonu var elbet(!)

O, dünkü ben değilim bugün
hasretler birikmiş dağ olmuş
dalları yapraksız yaşlı çınarım
tek başınayım artık dostlarım
gün ışığında karanlıklarda yaşamaktır
tek başınalık…
bir gugu cuk kuşu böler bitimsiz zamanı
biz, o anı sevgiyle dolduramadık
özlemleri, arzuları aşkla buluşturamadık
bundandır sana susuzluğum şehrin çölünde
yağmurlar üzüm, üzüm üzülmezdi yağarken
milyonların yaşadığı bu kentte,
görmüyor kalabalıkları gözlerim
meydanlarım, parklarım boş sahillerim
örtünmüş gri yalnızlıkları anıtlarım, heykellerim

Nasıl bir benim ki bugün ben?
meydan sahnesinde oyunumu seyrediyorum
tek başıma en önde…
oyun doğaçlama ırzına geçilmiş romantizm
pornografik sinsi bir tarz dünyaya hakim
yaşam dediğiniz ne(?) dev bir tiyatro sahnesi
oyunu o yazıyor, bizler oyuncularıyız
dilimde tarifsiz bir acı tat var
kalemimin ucunda yazılmayı bekleyen hayat
gemilerim batmış, köprüler yıkılmış
aşkı tanımış, yıkılmayı, ezilmeyi öğrenmişim
gülmeyi unutup ağlamayı yeğlemişim
kendine yazan isimsiz bir şair oldum
akıp gitsin diye içimdeki zehirler…

Ben isteseydim sen bana gelmezdin
keşke gelmeyi isteseydin(!)
çok harcıalem bir cümle belki ama
yakışır diye yazıyorum sana;
mutluluklar(?) senin olsun
acılar, kederler bana kalsın
ben yaktım aşk ateşini, ben körükledim
sen söndürdün.
hüzünle bakarken ben aşkımın küllerine
sen gülerek su tutuyordun kalan küllere

Her şeyin bir sonu var elbet, aşkında
sen benim beyaz kuğumdun
adın buydu bende…

Dinmez ER / Çeşme / 2011.01.09 /