Adı Saklı Şiiri - Zuhal Sönmez

Bu sana ilk mektup gecenin sabaha vardığımız ocağı
Tadı insan tadı vazgeçemediğim
Arak tadı ağzındai öpücük
Gürültülerimiz,
sevişmenin başlangıcı
Sen kaldırım kahpesi kadar deneyimli
Sen Kardelen kadar
mevsimini bilen çiçek gibi
ayrıntılısın
Dün akşam vazgeçtim,
İşe yaramaz tüm saplantılarımdan
Sabahımdan ve yabancılıklarımdan
Utandım!
Denizimden ve yağmurumdan
Sen gençliğimin eli sopalı,
sen kadınlığımın arzularında,
tekilliğimin uzun yoluydun
Hiçbirşey olan herşeydi yaşadıklarımız
Adı seviyorum olmayan
ADI SAKLI
ZUHAL SÖNMEZ