hüzünlü bir gündü,
adı ölümdü çünkü!
gözyaşlarına inat,
parlıyordu gökyüzü!
bahardan kalma bir gündü,
ölüm doğal diyordu doğa,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta