Şiirlerden vazgeçemiyorum.
Ki şiirler de çoğu zaman mutlulukların durağı olamadı, yazık.
Öyle bir de ruh hâli var ki; ne yazmak gelir şiiri içinden ne de okumak...
O kadar fazla bıkarsın...
İşte bu, umudun son raddesidir.
Sadece bir tık kalır ruhun sona ermesine...
Gözlerini kapatıp bir nefes çekersin o an ciğerlerine.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta