Adı Mert Şiiri - Şair Blackandwhite

biri vardı bu şehirde...
yaşı sekiz, ruhu seksen sekiz
yeşile çalan yorgun gözleri
kamburunu çıkartan hayat izleri
biri vardı bu şehirde...
akşam oldum mu hüzünlenen
sabahınsa gelmesini hiç istemeyen
her bakışında gözünde bir sual gözlenen
soramadan lal olup tükenen
biri vardı yaa...
adı mert
sanı binbir dert
düşünceleri sarmaşık
yinede kendiyle barışık
ver usta ortaya acılı bir karışık
içinde dert olsun
içinde keder olsun, kin olsun
yani bol acı olsun
ama mert olsun
biri yaşıyor hala bu şehirde...
şimdilerde yaşı on üç
ruhu on üç çarpı on üç
içindeki çocuk çığlıklar içinde kıvranıyor
durduramıyor yorgun geceyi
çünkü artık çok geç
geceyi iliklerine kadar hissetti
karanlığı gördü yeşil gözleri
yanlızlığı seçti çaresiz yüreği
kendi içinde öyle büyüdü; öyle büyüdü ki
bir lahza yaklaşamadı huzura
konuşan diller sustu
gülen gözler yas tuttu
karanlığı değil karanlıklar ardındaki karanlığı erken tanıdı
anlam veremedi gidipte dönmemelere
babasını Azrail'e teslim etsede elleriyle
sevgisini kendine sakladı
çünkü şunu çok iyi biliyordu
Azraili'in kendisine gelmesi bile engel değildi
sevgisini son zerresine kadar arsızca yaşamaya
dedim ya biri yaşıyor hala bu şehirde...
benim hemen yan odamda
sizlerin yanı başında
aslını göremediğiniz
yada görmekten çekindiğiniz
evet biri yaşıyor bu şehirde...
adı mert...
adı gibi mert...
mert gibi adam...