Gönül kapıları açık unutma.
Sönmez yürekte sevdan hatırla.
Belki tutamam ellerini,
Hercai menekşe çiçeği sana.
Gönül büyütür büyük bir sabırla.
Terk edilmez içimde senin nöbetin asla.
Kal diyemem küçüğüm yanımda.
Olmaz belki böyle bir gün asla.
Ama unutma,
Gülersen bana,
İstersen uzaklardan baksan da,
Ayrılık vakti geldi küçüğüm.
Söylüyorum uzaklarda, kal yanımda.
Hep hüzünle ayrıldık bu yolda.
Her veda sonrası,
Arkamızdan güldüğümüz anılara.
Yüreğe susturduğun fırtına.
Hep baktık tebessüm ile,
Kanayan kendi yaramıza.
Gülersen bana,
İstersen uzaklardan baksanda,
Uğrunda bıraktığım her yıla,
İçindeki hercai menekşe çiçeği sana.
Ama unutma,
Gülersen bana,
İstersen uzaklardan baksanda,
İçimde küçüçüğüm derim sana.
Hercai menekşe çiçeği sana.
Senin kefenin beyaz umut olsa da,
Ben içimdeki kefeni yırtalı çok oldu.
Hep sustuğum içimdeki fırtına,
Her gün kokladığım beyaz menekşe.
Adın bu galiba bende,
Menekşe...
Uzaklarda çoook uzaklarda,
Adı Menekşe...
Kayıt Tarihi : 5.10.2020 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!