kimseyi tanıyamıyorum
herkes yabancı
bu kentde
vurulup düşsem yere
kaç tekme daha yerim
açlığımı bastırsam
bir köşede
kan damlar
ekmeğimden
derdimi açsam
kaç yerimden hançerlenirim
her şeyini kaybetmiş
bu kent
sevgiden yana
nasibi yok insanların
bir karmaşanın içindedir
insan
ister uzat başını kalabalıklardan
ister geç beni tanımadan
tadı yok işte
bu kent hayatın…
Mustafa kaya
04.03.2009 / Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 05:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şehir sevgiden yana
nasibi yok insanların
rengini solduruyor denizin
hiç bilmediğim bulutlar...'
Yine dizeleri konuşturmuşsunuz.
TÜM YORUMLAR (4)