Kurumuş gül yaprağıydı yüzün
Gün eksilmişti teninden
Bir damla çiy düştü
Süzüldü hayatın çizgilerinden.
Tanıdıktı,
Hüzündü adı...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
'Gün eksilmişti teninden'
Hüzün duygusunu ne kadar güzel anlatabileceğini ben biliyorum ince ince..
Ama bu şiirde bu üç kelimeye nasıl da sığdırmışsın baştan sona..
aynur özbek uluç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta