Adı Hiç Anılmayan Bir Deniz

Bir deniz vardı içimde, fırtınalarla büyüyen,
Kıyılarında çocukluğum gömülü, gecelerimle yürüyen,
Her nefeste sensizliğe battım, umutlarımı sürükleyen,
Şimdi sessiz bir limandayım, gemisiz, rüzgarsız, söyleyemem

Yüzün bir zamanlar güneşti, içimi kavuran yazdı,
Şimdi gölgeler içinde kaldı, karanlık sana kazdı,
Ben senin uğruna yandım, külüm bile toprağa sızdı,
Sen dönüp bakmadın, adımı bile rüzgar yazdı.

Aynaya her baktığımda gözlerimde enkaz görüyorum,
Bir deniz gibi kabarıyor acı, hangi kıyıya vursam sürükleniyorum,
Bütün yollar kapalı, her ışık sönük, kendi gölgeme dönüyorum,
halen içimde saklıyorum ismini, geceleri susuyorum.

Bir deniz vardı, adı hiç söylenmedi, içimi parçaladı,
Bütün şiirler sustu, kalemim kırıldı, kanım toprağa karıştı,
Kelimelerden mezar yaptım sana, her dizesi ömrümü taşıdı,
Ama sen dönmedin, bu yangın kendi küllerinde boğuldu, yavaşça yıkıldı.