ADI FAL İŞTE
Günlerden Cumartesi bugün. Yoğun bir şekilde çalışan biriyim. Bütün yorgunluk bedenime çökmüş. Büyük bir kentin karmaşası da eklenince düşünün artık.
Metropolde yaşamanın sıkıntıları bunlar. İstanbul gibi bir yerde yaşamak kolay mı? Ancak onu yaşayanlar bilir ve anlar. Büyük bir şirkette çalışıyorum. Stresli bir işim var. Bu işte bulunduğum konuma gelebilmek için çok çalıştım.
Üniversiteyi bitirdikten sonra elimdeki diplomada kendiliğinden iş bulamamıştı bana. Her gün gazete ilanlarını takip ediyordum. Her yere özgeçmişimi bırakıyordum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne demişler,fala inanma,falsızda kalma.
ben fala inanmam.herşey kaderdir,yaşanacaksa..
çok güzel bir konuyu yazmışsınız.güzel bir serzeniş.
kutlarım kaleminize sağlık
Harikasınız hocam
Yüreğinize sağlık çok güzeldi
saygılar usta kaleminize
Neyse artık işimi fallara bırakamam. En iyisi bu güzel havada azıcık dışarılarda dolaşayım. Bana aşık olacak adam belki karşıma çıkar. Belli mi olur.
Umarım çıkar.Fala inanma ama falsızda kalma demişler,yüreğine sağlık eserinizi ilgiyle okudum.Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta