Bir köy vardı uzakta dedikleriydi
Yemyeşil doğasıyla nefes açıyordu adeta
Çam ağaçların güzelliği ve esen güzel rüzgarı
Fısıldıyordu kulağa şarkılar söylercesine
Evet adı Çamlı Soy adı Köy
Memleket sevdalısına daha da aşkla baktırıyordu doğasıyla
Uzun uzun dereleri akıyor şırıl şırıl sesleri
Kuşların sesi cıvıl cıvıl ötüyordu
Evleri villalardan güzel insanları özeldi
Sevilesi güzelliğiyle özendiriyordu herkesi
Tabii tulumu kemençesinden bahsetmemek mümkün değildi
Çiha Tepesi efsaneydi ılıcası şahaneydi
Fındığı , çayı , hurması, kara yemişi, eriği vesaresi anlatmakla bitmez meyvesi
Sohbetler desen bir başkaydı orada
Köye girenler çıkmak istemiyordu çünkü sevdalalıyordu
Manzaralı köşkler yanında hiç bir şeydi
Şimdi sorarsınız neden dili geçmiş zaman gibi konuşturuyorsun mısralarını
Çünkü bende gurbetçi oldum ailemle
Buradaki insanlara anlata anlata bitiremedim
Bana özeldi benim memleketim meğer herkese güzel ve özelmiş
Burada ne işiniz var cennetten cehenneme gelmişsiniz diye söylüyorlar
Nerede ekmek parası orada memleket insanı
Dağıldık ama kalplerimiz birdi kopmadık birbirimizden
İyi ki vardı yurdumun insanları diyerek satırlarımı sonlandırmak isterim
Vedaları sevmem ama şuna değinmek isterim seviliyor özleniyorsunuz
Görüşmek dileğimle Allahın izniyle .....
Meltem Mesture Güven
Meltem Mesture GüvenKayıt Tarihi : 29.1.2021 23:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!