Adı Betsy
Babamın köpeği
Babam hastanede,
O evin kapısında
O ait ne varsa kokluyor,
Eve dönüş saati yaklaştığında
Kapıdan ayrılmıyor,
Ümidini kaybedince,
Melul gözlerle bize bakıyor,
Ve ağlıyor
Yemiyor içmiyor o günden beri
Telefonda duyarsa azıcık babamın sesini
Hayata dönüyor birazcık.
Köpek der geçeriz,
Bazan da küçümseriz.
Hatta bazılarımız tekmeleriz
Ama o
Adı Betsy
Babamın köpeği
O küçücük haliyle
Gösterdiği büyük sevgiyle
Pek çoğumuza
Sevgi, sadakat dersi veriyor
Adı Betsy
Babamın köpeği.
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
Kazim Uzun
Sevgiler Betsy'e
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (17)