Adı Bende Gizli Bir Yaşam Öyküsü Anlatam ...

Gürültüler arasında kaybolan sessiz
bir çığlığım,
Sesimi duyuramayan.
Derdini anlatamayıp,
Doğru dürüst bile ağlayamayan
Bir dertli şairim.
Sevgi taşırım yüreğimde,
Sessizce
Kimse bilmez ben kimim?
Sessizim, kimsesizim.
Bir kar tanesiyim
Kış oldu mu yağan,
Bir ateş parçasıyım
Dokundu mu yakan.
Benim sevdam öyle ki;
Yağmurla birlikte gözyaşı olup,
Güneşle birlikte doğan
İlkbaharda açıp,
Sonbaharda solan
Ama adı olmayan bir sevda!
Ellerim titriyor yine seni yazarken;
Şiirlerimde hep seni anlatırken
Gerçekte olduğu gibi
Yine sana aşık oluyorum.
Şiirlerimde hep seni yazarken
Bir an olsun senden ayrılmak istemiyorum
Sessizken ve sensizken.
Dünyanın dönüşüne kızıyorum
Geceler sessiz,
Gündüzler dertli
Günler acımasız adeta.
Aydınlık olmayan bir yolda ilerliyorum
Sanki gündüz ama her yer karanlık,
Nereye gittiğimi bilmiyorum
Sessiz, ıssız ve sakin.
Yine derin bir boşluğun içinde,
Yine yapayalnızım, kimsesiz
Yine sen geliyorsun aklıma,
Yine … Bir daha …
Neden yine ağlıyorum yalnız,
Neden yine kimseler duymuyor sesimi.
Bir sevda suçlusuyum ben,
Yalnızlığa terk edilmiş,
Sevdiğini yitirmiş
ve karanlığa mahkum edilmiş.
Sanki bir kuytuda yapayalnız bırakılmış,
Sanki bir çiçek misali dalından koparılmış
Ama sevdasına hiçbir şey olmamış
Yarım bir adamım.
Korkuyorum,
Yalnız yattığım her gece
Karanlıktan değil,
Uyuyamadığımdan hiç
Sana bir şey olur diye
Korkuyorum.
Doyamadım seni sevmeye,
Kıramadım kadehleri
Yaşayamadım sensiz
Bakamadım kimsenin gözlerine.
Bir gemi kalktı gidiyor,
Gönlümün limanından
ADI BENDE SAKLI.
Nereye gittiği bilinmez,
Niye gittiği de.
Ayrılık mıdır desem
Bilmem ki nedir seni benden ayıran
Güneşin batması mı?
Yoksa
Yıldızların kayması mı,
Bilmem ki ne?
Ulaşamadığım bir yarim var
Kayıp kentte.
İnsanlar birbirine düşmüş
Bu şehirde.
Bir seni silemedim kalbimden,
Bir seni ezemedim içimde
Bir seni, tek seni, hep seni.
Maviyle yeşilin karıştığı yerde,
Ayaklarım yere basmıyor
Ben havadayım!
Yapraklar sallanıyor, gece soğuk
Dalların sallanması,
Yaprakların uçuşması
Ayrılığın habercisi belki de
Başımdaki ağrılar fazlalaşıyor
Ölümüm yakın herhalde.
Zaman denilen kavram,
Ne kadar yalancı
İşte bu kavram içinde
Kendini kaybediyor insan
Ne yaptığını anlayamadan
Geçiyor yalancı zaman.
Her zaman mavi değil gökyüzü,
Her şairin aynı mı sözü
Yüreği, bileği, gözü,
Yazdığım her şiir 22 yıllık
Bir SERHAN ÖZÇELİK öyküsü! …