Adı Bahar’dı Şiiri - Şerife Çoban

ADI BAHAR’DI
Annesinin ilk kızıydı;
Adı Bahar’dı.
Yüzü hep gülse bile;
Gözünde hüzün vardı.

Kendi ufak-tefekti,
Yüreği kocamandı.
Onun insan sevgisi;
Bir okyanus kadardı.

Çalışır, boş durmazdı,
Eli ekmek tutardı.
Kadın erkek demezdi,
Her işleri yapardı.

Çalışkandı, titizdi,
Kıymeti bilinmezdi.
Hiçbir zaman halinden,
O, şikâyet etmezdi.

Yıllar ilerledikçe,
Yaş elliye dayandı.
Kendini düşünmedi,
Evim diye yıprandı.

Saçlarına düşse de,
Yavaş yavaş artık kar,
Şişmanlığı hiç sevmez,
Sürekli diyet yapar.

Kendini hiç düşünmez,
Didinir, kıvranırsın.
Biraz da dinlen artık;
Yarın yok, bugün varsın.

Bahar bitti, yaz bitti,
Geldi deli sonbahar;
Biraz da dinlen, eğlen,
Güzel kadın ey Bahar!