**Adı Bahar** Şiiri - Ender Selvi

O kadar güzel bakıyor ki gözlerin,
Masum çocuklar gibi,içimi ürpertiyor.
Rüya olmadığını söylesemde, kalbim!
Bakışlarının sihrinde,kendini alamıyor...
Uyku modun da,gözlerimle gözlerin.
Yaşadığı anın etkisinden,kurtulmayı istemiyor.
Kalp atışlarıyla,dil ucundaki son sözcüğü.
Söylemek istesede,yutkunarak diyemiyor.

O kadar masum ve sade ki, güzelliğin!
Beni benden alıp,tatmadığım duygulara çekiyor.
Saçlarının rengi,göz kafeslerin deki sürmelerin
Bu dünyanın solmayan çiçegine,nispet yapıyor.
Yüzün deki tebessümün,güler yüzlü bakışın!
Bende bir ben var diyor,kimsecikler anlamıyor.
Büyüsüne kapıldıgım ay parçası,kalbin!
Ne beni,ne kendini düşünecek vakit bulamıyor.
Buldugu anda ise,kader izin vermiyor....

O kadar narin ki,her halin
Konuşurken bile,içimi eritiyor
Elleriyle bir fincan, kahve verirken bile,
Süzülüp kahveden önce, içim den akıp gidiyor.
Ellerini tutmak,istiyor ellerim.
Engeller yüzünden,tutacagı anda geri çekiliyor.
Gözlerinin sihrinde,kalmak istiyor gözlerim
Hayat buna izin vermiyor.
Kalpteki esen meltemlerimle,ben ve sen
Küçük mutluluklarımızla,mutlu olmayı seçiyor.
Baharın sihrinden olsa gerek
İçimde meltem yelleri,seninle esiyor.

O bahar bakışlı,yanagındaki gamzen
Göz kafeslerim de,büyüdükçe büyüyor.
Elinde ki telefonla attıgın her mesaj
Kalbin den,gelenleri nakış nakış işliyor.
Söylemek isteyip te söylemedigin
Duymak istedigim her şeyi anlatıyor
Bahar bakışlı,zarif çiğdemim.
Nisan öncesi aşk,kapıda mı bekliyor.
Yoksa uyku sendromunda kalbim
Yazın da kış,kışın da yaz mı görmek istiyor.
Baharın büyüleyici şafağında
Gözlerin,hayatımı aydınlatmaya devam ediyor.