Adı Ali Şiiri - Adem Eyüpoğlu

Bir mutluluk ağlıyor, mahkumu olmuş gözlerinin,
Ayrılıklar hasret türküleri söylüyor yokluğunda,
Bir cümle ki seni arıyor zamanın yorgun koynunda,
Bir bakış, sıcak bir düş, güzel bir söz bekliyor yüreğim,
Ama sen gidince kelimeler anlamını yitirdi satırlarda.
Sevgili;
Herkes bir bakışının dilencisi kapında,
İnsanlar gecede ararken özlem kokan bakışlarını,
Ben seni satır satır dokumayı seçtim yorgun yüreğime,
Şimdi;
Yalnızlık yeni bir gelin gibi koynunda biliyorum.
Belki, olmayan bir sevginin mektubunu bekliyorsun,
Olmayan bir sevgiyi değil ama,
Çöl sıcaklığında kaynayan yüreğimin atışlarını verebilirim sana.
Özlemin koynunda yatan;
Ayrılığın şefkati mi, yoksa ben miyim bilemiyorum.
Sevgili;
Hani bir aşktın sen gözyaşlarımın koynunda yatan,
Hani kelebeklerin kanatlarında taşıdığı sevgi polenleriydin,
En saf gülüşlerden sonra akan tatlı bir gözyaşıydın.
Olsun;
Dikenler benim yaramdır gülleri sen kokla,
Hasretlerde ben yanarım ama sende yanı başımda sabahla,
Bu emaneti yüreğimin kumaşıyla diktim ne olur sakla,
Herkesin aradığı kömür karası bakışlarını, eğer birgün ben bulursam.
Yalnızlığın koynundan son bir hamleyle kalk ve ne olur yanı başımda ihtiyarla.
Adı Ali;
Sevdiğini ayrılıklara yolcu eden yüreklerin sevgilisi.

Şairle ilgili bilgilere ve şiirlere
www.ademeyupoglu.com adresinden ulaşabilirsiniz.