Sebepsiz uçmazmış kuş,
Düşmezmiş ki yaprak…
İnsanoğlu üzüntüsünü,
Gösterir ağlayarak…
Bazen gülen gözlerle,
Mutlu olduğunu sanarak!
Bazen hayatı yaşıyor,
Bir çırpıda bak!
Yalan olduğunu bile bile,
Nelere aldanıyor kanarak…
Başa gelen çekiliyor,
Bu da mutluluktan bir yaprak!
Karşıdan bakmayla her şey güzel,
Gerçek yapıyor onu yaşamak!
Bir damla göz yaşı akıtsa,
Bunun da adı ağlamak! ..
00.21/10.Ekim.2009
Cumartesi
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
süsleri gülmek ve ağlamak...
O'na yakınlaşma amacı vardı hayatın...
oysa yaptığımız sadece uzaklaşmak...
Nelere aldanıyor kanarak…
çok doğru.
TÜM YORUMLAR (4)