Ademin Nesli Şiiri - İsmail Soygeniş

Ben İnsanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi aşkla yanar, nur olurum,
Kimi hırsla dolar, kör olurum,
Sözüm varken Bezm-i Alem’de,
Ahdimi bozarım,
Faniyi alır, bakiyi satarım.

Ben İnsanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi secde eder, kul olurum,
Kimi inkar eder, pul olurum,
Ömrüm biterken kum saatinde,
Nefsime kanarım,
Şerri alır, hayrı satarım.

Ben İnsanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi sabır eder, Eyyüb olurum,
Kimi isyan eder, Nemrud olurum,
Ecel beklerken eşiğimde,
Maddeye taparım,
Laneti alır, rahmeti satarım.

Ben insanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi tövbe eder, insan olurum,
Kimi inad eder, hayvan olurum,
Gülüm solarken gülşende,
Şeytana kanarım,
Nefreti alır, aşkı satarım.

Ben insanım,
Ben ki Adem’in nesliyim,
Kimi Lokman olur, derman olurum,
Kimi ismail olur, kurban olurum,
Can verirken son nefeste,
Biçare kalırım,
Nefsimi alır, ruhumu satarım.