Bura nere böyle zifir karanlık
Yapmayın neolur lambayı yakın
Gördüğüm rüyamı böyle biranlık
Yoksa bir şakamı, hadi bırakın...
Nasıl bir yatak bu taştan çakıldan
Aslen görmüyoruz boş bakıyoruz
Manasıyla gören gözden mahrumuz
Bizimki lakırdı, konuşmuyoruz
Hoş sohbet tatlı sözden mahrumuz
Doğruları birbir yakmışız hep
Yanında yabancı gördüğüm zaman
Kalbimi kin bürür gözlerimi kan
Seni bir başkasıyla paylaşamam
Anla sensiz yapamam...
Hasretin gönlüme sayki bir zulüm
Okadarda emin olma kendinden
Senide içinden atacak kalbim
Hayat devam eder kaldığı yerden
Yine eski şevkle atacak kalbim
Ne kalmışsa bana senden geriye
Karşımda solgunca bir yabancı yüz
Sende kimsin diye sordum aynada
Yüzümüzü sanki ilkkez görmüşüz
Gibi... Öyle bakıp durdum aynada
Ben kızdım bağırdım o da bağırdı
" ana-babadan oğula sitem "
Bak yine gelmedin yine ne oldu
Gelip de elimi öpmedin oğul
Gözlerim yollarda içim kor oldu
Bir yetim ağlasa uzak bir yerde
Gözünden dökülen yaş ben olurum
Burkulur yüreğim hemhalken derde
Gülmüş görsem, gönlü hoş ben olurum
Yüreğim donuyor aşkım üşüyor
Farkın yok seninde buzdan be kadın!
Birtürlü almıyor aklım şaşıyor
Anlamıyorsun hiç sözden be kadın!
İllaki bağırıp kızmammı gerek
Ak güvercin uç elimden
Kanat çırpıp o yara var
Ona bahset bu halimden
De! Gönlünde bir yara var
Viran oldu konağı de!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!